Bonsai Forum 'Το Ελληνικό Μπονσάι Φόρουμ'

Όμορφα τα δέντρα οι ανάπτυξη είναι αργή αλλά σταθερή.

Γιωργο , παρα πολυ ωραια κ τα δυο.
Μεσα απο την απλοτητα της συγκεκριμενης φορμας δινεις μορφη στην προσπαθεια σου να κρατησεις ζωντανα κ τα δυο φυτα σου αλλα κ να αναδειξεις κ την ομορφια της ενασχολησης μας.
Καλη συνεχεια να χεις κ συ κ τα φυτα σου

 δυο χρόνια μετά - ελιά και κισσός

φωτο της ελιάς μετά από πρόσφατο κλάδεμα και μεταφύτευση για να συμμαζευτούν οι ρίζες.  στο ίδιο θέμα και με αφορμή κάποιες ανταλλαγές απόψεων για τον ρυθμό λιτεράτι, είχα ανεβάσει σε κάποια ανάρτηση και τον παρακάτω μικρό κισσό (ύψος περ 40 εκ)  το ευχάριστο είναι ότι τα έχω ακόμη
 
 

Ωραίος ο Γιάννης!!!

.

Εξαιρετική προσέγγιση Παναγιώτη.

Λίγα λόγια κι από μένα, μεταμεσονύκτια, ελέω κορονοϊού, για τον Λόγιο Ρυθμό ή Literati στα μπονσάι.
Από όλους τους όρους που χρησιμοποιούνται για να περιγραφεί ένα bonsai στυλ Literati, θαρρώ πως του ταιριάζει περισσότερο ο χαρακτηρισμός " εκλεπτυσμένη κομψότητα"Παραδοσιακά, τα bonsai Literati έχουν κορμούς που στρέφονται και συστρέφονται σε πολλαπλές, συχνά δραματικές καμπύλες, συνήθως έχουν λεπτούς κορμούς που δεν έχουν κατώτερα κλαδιά και έχουν μια προφανή έλλειψη Nebari στις περισσότερες των περιπτώσεων.  Πιο κοντά σχεδιαστικά στον άτυπο ορθό ρυθμό από οποιοδήποτε άλλο στυλ, ξεφεύγει από την ταξινόμηση ως τέτοιου λόγω της έλλειψης Nebari και χαμηλότερων κλάδων.  Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο. Το φύλλωμα ενός Literati συχνά είναι σκοπίμως αραιό, αρκετό όμως για να διατηρήσει το δέντρο υγιές.  Ο John Naka είπε κάποτε για αυτό το στυλ: "Είναι ένα όνειρο, κάτι το αφαιρετικό, είναι ένα εξαιρετικά προηγμένο, αξιοσημείωτο σχέδιο μπονσάι".  Αυτά τα λόγια του συλλαμβάνουν την ουσία του Literati Style Bonsai.
Πολύ συχνά λέγεται ότι όταν ένα δέντρο δεν σου προσφέρει άλλες εναλλακτικές τότε είναι καλό να γίνει literati / λόγιος ρυθμός μπονσάι.
Προσωπικά πιστεύω πως αυτό είναι μια επιπόλαιη αντιμετώπιση ενός ρυθμού, ο οποίος όπως όλοι οι ρυθμοί των δέντρων,  πρέπει να ταιριάζει με το δέντρο αλλιώς το δέντρο εξαναγκάζεται να γίνει κάτι που δεν μπορεί να γίνει. Αυτό ακριβώς σημαίνει " άκου το δέντρο" . Το δέντρο ξέρει τί θέλει να γίνει και προσπαθώντας να το ...καλουπώσουμε σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία τα αποτελέσματα είναι στην καλύτερη περίπτωση μέτρια. Το να λέμε ότι δεν ξέρουμε τί ρυθμό να δώσουμε σε ένα δέντρο ας το κάνουμε literati είναι σαν να προσπαθούμε ένα δέντρο σε κανονικό/ορθό ρυθμό να το μετατρέψουμε σε καταρράκτη ( cascade, στα ελληνικά)
Είτε ονομάζεται Literati, Bunjin, Style, Wenjen, Nansoga, Southern Painting Style ή λόγιος ρυθμός, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ένα από τους πλέον συναρπαστικούς όλων των μορφών/ρυθμών και επίσης ένας από τους πιο δύσκολους να δημιουργηθούν με επιτυχία.  Κρέμεται στη σφαίρα του φυσικού και του οράματος, του ρεαλισμού και του ιμπρεσιονισμού, του ονείρου και της πραγματικότητας, αιχμαλωτίζει τη φαντασία μας και με αυτόν τον τρόπο συμπεριλαμβάνει όλα όσα είναι και ήταν το bonsai.
 
 

Ομολογώ οτι έχει πάρει πολύ ωραία τροπή το θέμα. Συμφωνούμε όλοι στο οτι βασιζόμαστε σε ρυθμούς που έχουν περάσει αιωνιότητες στη διαμόρφωση των μπονσάι.
Επίσης συμφωνούμε οτι αν δεν υπάρχει η διαφορετικότητα και η έμπνευση, όλοι θα φτιάχναμε τα ίδια φυτά.

Εμένα η μόνη μου ένσταση-απορία- είναι η εξής: εκ φύσεως, η ελιά έχει την τάση με το πέρας των έτων να ανοίγει πολύ στην βάση του κορμού, και ενδεχομένος να δημιουργεί κουφάλες ( βέβαια μιλάμε για έναν χρονικό ορίζοντα 40-50-60 ετών). Στην συγκεκριμένη υπόθεση, δεν θα έρθεις σε αντίφαση με τον ρυθμό και ορισμό του Λιτεράτι, δηλαδή αυτό το λεπτόκορμο μακρύ δένδρο με την φουντίτσα που διακριτικά δεσπόζει;
Και το αναφέρω γιατι ωραίο το χόμπι και η ανασχόληση, αλλα πιστεύω οτι όλοι έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, τα δένδρα που αυτή τη στιγμή είναι starter ή στη καλύτερη pre-bonsai (τους ζηλεύω τους δεύτερους), κάποια στιγμή θέλουν να γίνουν bonsai, μια μια πανέμορφη παρουσίαση και άξια επαίνου και θαυμασμού.
Αν λοιπόν στο παράδειγμα που έθεσα, η ελιά σου έχει αυτό η παρόμοιο χαρακτηριστικό, το βλέμμα σου θα καθηλώνεται στην βάση και όχι στο σύνολο...

Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκα, δεν μίλησα για λάθος, την προσωπικη μου εντύπωση για την τέχνη των μπονσαι εξέφρασα. Προφανώς και είναι σεβαστή κάθε επιλογή.

Μάλλον αυτού του είδους οι συζητήσεις πρέπει να γίνονται δια ζώσης,το ύφος που τίθεται στο ερώτημα δεν μπορεί να αποτυπωθεί μέσω του μηνύματος.
Σχεδόν συμφωνούμε με μικρές διαφοροποιήσεις,καλά τα λέει ο Γιώργος ο Νικόλας ο Γιάννης(μου αρέσει πολύ το "literati") και πειστικά τα αναλύει η Ρία.
Δεν είναι κάτι λάθος(μα με τις εξαιρέσεις ο κόσμος προχωρά),λάθος είναι όταν χάνονται δέντρα.
Το ερώτημα ήτανε όχι αν έπραξε σωστά ο Γιώργος,αλλά αν θα κάναμε το ίδιο σε μια ελιά με προδιαγραφές και σπάνιο χαρακτήρα; 
Δεν έχουμε όλοι την δυνατότητα παρουσίας στις συναντήσεις όπου και θα συζητούσαμε όλα αυτά τα θέματα,οπότε μας μένει το φόρουμ για να συζητάμε όσο άχαρο και εάν είναι αυτό. 

-Έχει ωραίο ξεκίνημα ο κορμός
-Έχει ωραία κίνηση και διαμορφωση ο κορμος
-Το φύλλωμα είναι στο κατάλληλο ύψος σε σχέση με το ύψος του κορμού
-έχουν οριακά σωστο μέγεθος τα φύλλα, θεωρώ ότι τα επόμενα χρόνια θα γίνουν και μικροτερα
-Το δέντρο είναι καλα αγκυστρωμενο στο pot
-Το pot τεριαζει πολύ και σαν χρώμα, σχημα και μέγεθος (είναι ελάχιστα πιο βαθύ κατά την γνώμη μου αλλά δεν με χαλάει)

Δεν βλέπω λόγο στο να μην μου αρέσει. Συνολικά μου αρέσει πάρα πολύ.

Μπράβο!
 

Εμενα μου αρεσει να το δω σαν λιτερατι αυτη την ελια. Αυτο που πρεπει να γινει εινια να γεμισει ωραια φύλλα για να μπορεσει να δέσει σαν ενα ωραιο αποτέλεσμα. 
Οταν θα γεμισει απο φυλλα θα ειναι κουκλα!!!
 
 

De gustibus et de coloribus non disputandum, που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών Ρωμαίοι. Η δική μου ένσταση είχε να κάνει καθαρά με την ουσία της συγκεκριμένης τέχνης.

Προφανώς και άπαξ και μιλάμε για τέχνη η φαντασία και η δημιουργικότητα καθενός έχει τον πρώτο λόγο, όμως δεν μπορώ να παραγνωρισω το γεγονός πως υπηρετούμε μια τέχνη με κάποιους κανόνες. Στη ζωγραφική πχ υπάρχουν πολλά και τελείως διαφορετικά ρευματα, όποιο θέλει ακολουθεί ο καθένας, αν όμως υποστηρίζεις πως ακολουθείς τους υπερρεαλιστές ή τους ιμπρεσιονιστές πρέπει πάλι να εμπίπτει το έργο σου σε κάποιο πλαίσιο "κανόνων", διαφορετικά δεν εχει νόημα να θέλεις να το εντάξεις εκεί.

Θέλω να καταλήξω​, λοιπόν, στο ότι με τα δεντρα μπονσαι υπάρχουν επίσης - πρέπει να υπαρχουν- κάποιοι περιορισμοί, διαφορετικά μιλάμε απλά για κηπουρική, εμπνευσμένη ίσως, με δημιουργική διάθεση και ανώτερη τεχνική, αλλά όχι απαραίτητα στο πλαίσιο των μπονσαι. 
 

myrtilos έγραψε: ↑

15 Μαρ 2020, 22:56

...αλλά θέτω ένα ερώτημα για να το συζητήσουμε,ταιριάζει το σχήμα 'literati" στις ελιές;
... αν είχαμε ένα υλικό που θα είχε πολλές δυνατότητες και σπάνια χαρακτηριστικά θα εφαρμόζαμε στυλ "literati"; 



 

Προστέθηκε μετά από 50 δευτερόλεπτα:

Νικολας72 έγραψε: ↑

16 Μαρ 2020, 10:34

Δεν συμμερίζομαι τον προβληματισμό του φίλου mytrilos, σε κανένα σημείο της σκέψης του. Καταρχάς, το literati είναι ένας ρυθμός ανάπτυξης bonsai, ο οποίος ταιριάζει ή όχι στο πρωτογενές υλικό που έχουμε στα χέρια μας, όχι στο είδος του δέντρου. Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη. Εσύ είχες ένα ευθύ όρθιο λεπτό κορμό και τον διαχειρίστηκες υποδειγματικά. Για του λόγου το αληθές, παρατίθεται το παρακάτω πευκάκι...

Μοναδικό παράπονο, (μετά από τόσα pot που έχω δει να φτιάχνεις) είναι το γλαστράκι με την ξεφτισμένη μπογιά. Αλλά, ξέρω πολύ καλά πως είναι θέμα χρόνου, σωστά?


 

Προστέθηκε μετά από 34 δευτερόλεπτα:

..θα συμφωνήσω όμως με τον myrtillos, μου φαίνεται κάπως παράδοξη επιλογή το εν λογω στυλ για ελιά.
Η όλη λογική της συγκεκριμένης τέχνης έχει να κάνει με δέντρα - αναπαραστάσεις της φύσης σε μικρογραφία, κάπου θεωρώ πως χάνεται το νόημα με επιλογές τόσο μακριά απ'της ίδιας της φύσης. 
 
 

 
 
 

Προστέθηκε μετά από 2 λεπτά 26 δευτερόλεπτα:

ioannis.makris έγραψε: ↑

16 Μαρ 2020, 12:53

myrtilos έγραψε: ↑

15 Μαρ 2020, 22:56

Άλλη μια όμορφη προσπάθεια σου και μου δίνει αφορμή για κάποιες σκέψεις.
Θα 'λεγα ότι ένα όμορφο δέντρο είναι πάντα ευπρόσδεκτο και ζητούμενο αλλά θέτω ένα ερώτημα για να το συζητήσουμε,ταιριάζει το σχήμα 'literati" στις ελιές;
Στο συγκεκριμένο δεντράκι μου αρέσει, αλλά αν είχαμε ένα υλικό που θα είχε πολλές δυνατότητες και σπάνια χαρακτηριστικά θα εφαρμόζαμε στυλ "literati"; 


 

Σαν να υποτιμας το στυλ literati αισθανομαι το οποια ειναι η πιο καλλιτεχνικη μορφη και μια απο τις πιο δυσκολες 
 

 

kkkk
 

Προστέθηκε μετά από 2 ώρες 8 λεπτά 37 δευτερόλεπτα:

Giorgos έγραψε:

01 Ιαν 1970, 21:22

myrtilos έγραψε: ↑

15 Μαρ 2020, 22:56

...αλλά θέτω ένα ερώτημα για να το συζητήσουμε,ταιριάζει το σχήμα 'literati" στις ελιές;
... αν είχαμε ένα υλικό που θα είχε πολλές δυνατότητες και σπάνια χαρακτηριστικά θα εφαρμόζαμε στυλ "literati"; 




 

Προστέθηκε μετά από 50 δευτερόλεπτα:

Νικολας72 έγραψε: ↑

16 Μαρ 2020, 10:34

Δεν συμμερίζομαι τον προβληματισμό του φίλου mytrilos, σε κανένα σημείο της σκέψης του. Καταρχάς, το literati είναι ένας ρυθμός ανάπτυξης bonsai, ο οποίος ταιριάζει ή όχι στο πρωτογενές υλικό που έχουμε στα χέρια μας, όχι στο είδος του δέντρου. Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη. Εσύ είχες ένα ευθύ όρθιο λεπτό κορμό και τον διαχειρίστηκες υποδειγματικά. Για του λόγου το αληθές, παρατίθεται το παρακάτω πευκάκι...

Μοναδικό παράπονο, (μετά από τόσα pot που έχω δει να φτιάχνεις) είναι το γλαστράκι με την ξεφτισμένη μπογιά. Αλλά, ξέρω πολύ καλά πως είναι θέμα χρόνου, σωστά?



 

Προστέθηκε μετά από 34 δευτερόλεπτα:

..θα συμφωνήσω όμως με τον myrtillos, μου φαίνεται κάπως παράδοξη επιλογή το εν λογω στυλ για ελιά.
Η όλη λογική της συγκεκριμένης τέχνης έχει να κάνει με δέντρα - αναπαραστάσεις της φύσης σε μικρογραφία, κάπου θεωρώ πως χάνεται το νόημα με επιλογές τόσο μακριά απ'της ίδιας της φύσης. 
 
 

 
 
 

Προστέθηκε μετά από 2 λεπτά 26 δευτερόλεπτα:

ioannis.makris έγραψε: ↑

16 Μαρ 2020, 12:53

=0.95emΣαν να υποτιμας το στυλ literati αισθανομαι το οποια ειναι η πιο καλλιτεχνικη μορφη και μια απο τις πιο δυσκολες 

 


 

 

με αφορμή τα σχόλια σχετικά με το στυλ Literati στις ελιές, θα μου επιτρέψετε να προσπαθήσω να ανόιξω μια φορουμική συζήτηση επι του θέματος. Κατ' αρχάς διευκρινίζω ότι κάθε άποψη και σχόλιο των παραπάνω μελών είναι σεβαστά, χωρίς διάθεση "ξερολίασης" ή ανταγωνισμού από μέρους μου. Εγώ παραθέτω την δική μου άποψη ως τροφή για κουβέντα.

Η ενασχόληση με τα μπονσάι είναι ένα χόμπι το οποίο πρωτίστως μας κάνει να περνάμε ωραία.
Σκοπός μας είναι να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο ή ξεχωριστό ή ασυνήθιστο ή περίεργο που να τραβά την προσοχή αλλά κυρίως να αρέσει σε εμάς τους ίδιους.
Για τον σκοπό αυτό υπάρχουν κανόνες που ακολουθούμε ώστε να πετύχουμε αυτό που επιδιώκουμε. Οι κανόνες αυτοί υπάρχουν για να δούμε πώς θα καταφέρουμε το επιδιωκώμενο, όχι τι πρέπει να επιδιώξουμε, διότι τότε περιχαρακώνεται η φαντασία.
Όταν ζωγραφίζεις ένα δέντρο, το φτιάχνεις όπως το έχεις στο μυαλό σου, όχι απαραίτητα όπως είναι ένα αληθινό δέντρο απέναντί σου.
Ίσως λοιπόν κάθε ένα από τα δεντράκια μας να είναι και από μια ιδέα του μυαλού μας που την κρατάμε ζωντανή και τη βελτιώνουμε μέσα σε ένα ποτ, όχι μια απλή αναπαράσταση της φύσης. 

Η επιλογή καθε ρυθμού διαμόρφωσης έχει να κάνει πρωτίστως με την φαντασία του καθενός, αφού ληφθούν υπόψη αντικειμενικοί παράγοντες όπως το είδος, το αρχικό σχήμα, η γνώση και η εμπειρία του κατόχου καθώς και ο εκτιμώμενος ίσως χρόνος (έτη) υλοποίησης.
Οι ελιές ως είδος μπορεί να μην συνηθίζεται να διαμορφώνονται σε Λιτεράτι, αλλά όπως κατα τη γνώμη μου σωστά το έθεσε ο Νικόλας, η επιλογή στυλ έχει να κάνει με το πρωτογενές υλικό, όχι με το είδος. Επιπλέον, συμμερίζομαι απόλυτα την άποψη του Γιάννη  ότι το Λιτεράτι εί=0.95emναι η πιο καλλιτεχνικη μορφη και μια απο τις πιο δυσκολες (και η αγαπημένη μου). Με την αφαίρεση πρέπει να διατηρήσεις το ελάχιστο και να καταφέρεις να το κάνεις να δεσπόζει διακριτικά (αντίφαση, αλλά έτσι μόνο μπορώ να το περιγράψω).

Προσωπικά δεν μπορώ να μη γοητευθώ από την απλότητα ενός δέντρου όπως το παρακάτω  

Προστέθηκε μετά από 8 λεπτά 17 δευτερόλεπτα:
κάπως έτσι θα ήθελα να γίνει και ένα κισσός που έχω  

Πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση, θα συμφωνήσω όμως με τον myrtillos, μου φαίνεται κάπως παράδοξη επιλογή το εν λογω στυλ για ελιά.
Η όλη λογική της συγκεκριμένης τέχνης έχει να κάνει με δέντρα - αναπαραστάσεις της φύσης σε μικρογραφία, κάπου θεωρώ πως χάνεται το νόημα με επιλογές τόσο μακριά απ'της ίδιας της φύσης. Τεχνικά πάντως έχεις κάνει καλή δουλειά.
 

myrtilos έγραψε: ↑

15 Μαρ 2020, 22:56

Άλλη μια όμορφη προσπάθεια σου και μου δίνει αφορμή για κάποιες σκέψεις.
Θα 'λεγα ότι ένα όμορφο δέντρο είναι πάντα ευπρόσδεκτο και ζητούμενο αλλά θέτω ένα ερώτημα για να το συζητήσουμε,ταιριάζει το σχήμα 'literati" στις ελιές;
Στο συγκεκριμένο δεντράκι μου αρέσει, αλλά αν είχαμε ένα υλικό που θα είχε πολλές δυνατότητες και σπάνια χαρακτηριστικά θα εφαρμόζαμε στυλ "literati"; 

 

Σαν να υποτιμας το στυλ literati αισθανομαι το οποια ειναι η πιο καλλιτεχνικη μορφη και μια απο τις πιο δυσκολες 
 

Φίλε Γιώργο,

σε προειδοποιώ ότι εάν συνεχίσεις να παρουσιάζεις τόσο όμορφες κι έξυπνες προσεγγίσεις, θα κουραστείς να  εισπράττεις τα "Μπράβο" μου..!!!

Δεν συμμερίζομαι τον προβληματισμό του φίλου mytrilos, σε κανένα σημείο της σκέψης του. Καταρχάς, το literati είναι ένας ρυθμός ανάπτυξης bonsai, ο οποίος ταιριάζει ή όχι στο πρωτογενές υλικό που έχουμε στα χέρια μας, όχι στο είδος του δέντρου. Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη. Εσύ είχες ένα ευθύ όρθιο λεπτό κορμό και τον διαχειρίστηκες υποδειγματικά. Για του λόγου το αληθές, παρατίθεται το παρακάτω πευκάκι...



Οι ομοιότητες στο τρόπο ανάπτυξης του δέντρου είναι εντυπωσιακές. Τολμηρό το literati στην ελιά? Ναι! Ασυνήθιστο το literati στην ελιά? Ναι! Επιτυχημένη η προσπάθεια? Σίγουρα ΝΑΙ..!!! Νομίζω ότι για άλλη μία φορά σκέφτηκες "έξω από το κουτί", (...out of the box επί το ελληνικότερον) πράγμα που σε χαρακτηρίζει νομίζω σε όλες τις δουλειές σου. Νομίζω ότι τα κατάφερες πολύ καλά και σ' αυτό το project. Με βάση το πευκάκι πιο πάνω, έχεις νομίζω περιθώριο να αναπτύξεις κι άλλα κλαδάκια, κρατώντας τα μικρά σε μήκος, λυγίζοντάς τα προς τα κάτω, και αφήνοντας μόνο τις μικρές φουντίτσες με το φύλλωμα να κοιτάνε προς τον ήλιο.

Μου αρέσει πολύ το υλικό σου και η δουλειά σου. Μοναδικό παράπονο, (μετά από τόσα pot που έχω δει να φτιάχνεις) είναι το γλαστράκι με την ξεφτισμένη μπογιά. Αλλά, ξέρω πολύ καλά πως είναι θέμα χρόνου, σωστά?

Άλλη μια όμορφη προσπάθεια σου και μου δίνει αφορμή για κάποιες σκέψεις.
Θα 'λεγα ότι ένα όμορφο δέντρο είναι πάντα ευπρόσδεκτο και ζητούμενο αλλά θέτω ένα ερώτημα για να το συζητήσουμε,ταιριάζει το σχήμα 'literati" στις ελιές;
Στο συγκεκριμένο δεντράκι μου αρέσει, αλλά αν είχαμε ένα υλικό που θα είχε πολλές δυνατότητες και σπάνια χαρακτηριστικά θα εφαρμόζαμε στυλ "literati"; 

Ελιά φυτωρίου που την είχα σε γλάστρα αρκετά χρόνια πριν την περιλάβω. Το φυτό αρχικά είχε όρθιο ευθύ κορμό περίπου 80 εκ ύψος. Πρίν τρία χρόνια άρχισα σταδιακά να την κάμπτω λυγίζοντάς την κάθε τόσο όλο και περισσότερο. Μπήκε στο ποτ πριν δύο χρόνια. Με τον καιρό και μετά από αρκετά κλαδέματα έφθασε σε αυτό το σχήμα και έχει ύψος περίπου 45 εκ. Τώρα θέλω να παχύνω τα δύο κλαδια που κρέμονται. Το μικρό δεξιά θα το αφήσω να μεγαλώσει για να δω εάν ταιριάζει και θα αποφασίσω εν καιρώ εάν θα το κρατήσω