ΤΑ ΦΥΛΛΑ
-
- Omono
- Δημοσιεύσεις: 336
- Εγγραφή: 29 Ιουν 2010, 11:13
- Has thanked: 0
- Been thanked: 2 times
Re: ΤΑ ΦΥΛΛΑ
ευχαριστώ πολύ για το άρθρο... Με βοήθησε να ξαναθυμηθώ ο,τι είχα διαβάσει πριν χρόνια και το είχα (κακός) ξεχάσει.
-
Topic author - V.I.P
- Δημοσιεύσεις: 2504
- Εγγραφή: 21 Απρ 2010, 15:15
- Has thanked: 0
- Been thanked: 236 times
Re: ΤΑ ΦΥΛΛΑ
Οταν σας στείλω τον λογαριασμό να δω τι θα πείτε !!!!!Liz@ki έγραψε:Μπράβο Γιάννη πολύ καλό άρθρο και κατανοητό. Τέτοια άρθρα τα χρειαζόμαστε!
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Re: ΤΑ ΦΥΛΛΑ
Μπράβο Γιάννη πολύ καλό άρθρο και κατανοητό. Τέτοια άρθρα τα χρειαζόμαστε!
«Παλιά, οι άνθρωποι μελετούσαν για να βελτιώσουν τον εαυτό τους. Σήμερα, μελετούν για να εντυπωσιάσουν τους άλλους.» Κομφούκιος
-
- Omono
- Δημοσιεύσεις: 300
- Εγγραφή: 13 Μάιος 2010, 12:09
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
-
- Συντονιστής
- Δημοσιεύσεις: 6682
- Εγγραφή: 26 Δεκ 2009, 21:37
- Τοποθεσία: Athens
- Has thanked: 82 times
- Been thanked: 135 times
- Επικοινωνία:
Re: ΤΑ ΦΥΛΛΑ
Ευχαριστούμε Γιάννη γι'αυτές τις πληροφορίες σχετικά με τα φύλλα και γενικά την ζωή των φυτών και τον ρόλο στην φύση.
(έχει ήδη μεταφερθεί εδώ : http://www.bonsaiclub.gr/bonsai/leavesbonsai.html)
(έχει ήδη μεταφερθεί εδώ : http://www.bonsaiclub.gr/bonsai/leavesbonsai.html)
-
Topic author - V.I.P
- Δημοσιεύσεις: 2504
- Εγγραφή: 21 Απρ 2010, 15:15
- Has thanked: 0
- Been thanked: 236 times
ΤΑ ΦΥΛΛΑ
Το φύλλο αντιπροσωπεύει την πρώτη εικόνα της ζωής και γεννιέται από ένα ‘’μάτι’’. Αυτό μπορεί να έχει διάφορα σχήματα και νευρώσεις. Σαν φύλλα εννοούμε και αυτά των κάκτων, πεύκων κ.λ..π. Το φύλλο είναι ενωμένο στο κλαδί με τον μίσχο (κοτσάνι) και πέφτουν μαζί αφήνοντας μία ουλή στο κλαδί , χρήσιμη για την νέα βλάστηση. Το φύλλο αποτελείται από μία εξωτερική επιφάνεια που λέγεται επιδερμίδα (άνω και κάτω ) . Το εσωτερικό τμήμα ονομάζεται μεσόφυλλο και το οποίο χωρίζεται σε σπογγώδες παρέγχυμα και σε παρέγχυμα οριοθέτησης ή περίφραξης. Στο παρέγχυμα γίνεται η φωτοσύνθεση (πιο συγκεκριμένα χλωροφυλλική φωτοσύνθεση), δηλαδή ο τρόπος μετατροπής των ανόργανων ουσιών (ακατέργαστος χυμός) σε οργανικές ουσίες (κατεργασμένος χυμός).
Θα κάνω μία παρένθεση προσπαθώντας να σας περιγράψω την διαδρομή ρίζες-κορμός-φύλλα. Εάν κόψουμε κάθετα ένα κορμό θα διακρίνουμε από έξω προς τα μέσα τον φλοιό που είναι κολλημένος σε ένα σκληρό στρώμα (το οποίο λέγεται κάμβιο) και σχηματίζεται από δεσμίδες που ονομάζονται ηθμώδεις δεσμίδες (ζώνες) οι οποίες προχωρώντας προς το εσωτερικό του κορμού γίνονται ξυλώδεις . Οι δεσμίδες-ζώνες του κάμβιου και του ξυλώδους τμήματος του κορμού ,δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πλέγμα τριχοειδών σωλήνων που ενώνουν το φύλλωμα με το ριζικό σύστημα για την μεταφορά ουσιών.
Πράγματι ο ακατέργαστος χυμός φτάνει στα φύλλα και δια μέσου της φωτοσύνθεσης (ενεργοποίηση της χλωροφύλλης που ενώνει το νερό με το CO2 της ατμόσφαιρας) και σε παρουσία της ηλιακής ακτινοβολίας θα υποστεί μία βιοχημική επεξεργασία-αντίδραση στην οποία τα μεταλλικά άλατα θα μετατραπούν σε ζάχαρα και άμυλα, δηλαδή σε επεξεργασμένο χυμό και ο οποίος θα μεταφερθεί σε όλα τα ζωτικά σημεία του φυτού ακολουθώντας τώρα την αντίθετη διαδρομή δια μέσου του κάμβιου. Τα ζάχαρα (C6H12O6) ελευθερώνουν ένα μόριο οξυγόνου στην ατμόσφαιρα από το κάτω μέρος του φύλλου από το λεγόμενο ‘’στόμα’’ ή πόρο αναπνοής. Αυτοί οι πόροι θα ανοίξουν χάρη στο Αμπσισικό οξύ (ΑΒΑ) , το οποίο είναι χρήσιμο και όταν θα πέσει το φύλλο το φθινόπωρό. Το έργο λοιπόν του φύλλου περικλείεται σε 3 σημεία. Την φωτοσύνθεση, να γίνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο (για να συλλαμβάνει φώς) και να διασκορπίζει όσο το δυνατόν λιγότερους υδρατμούς. Πρωτεύων για το φύλλο είναι η απώλεια νερού και προκειμένου να μην αφυδατωθεί πολλές φορές απορρίπτει την εργασία φωτοσύνθεση, όπως συμβαίνει με τα φύλλα του cactus που είναι βελόνες.(να γιατί ψεκάζουμε τα φύλλα το καλοκαίρι)
Τα φύλλα το φθινόπωρο πέφτουν. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ώρες της ημέρας ελαττώνονται (λιγότερο φώς = λιγότερη φωτοσύνθεση) , υπάρχει μικρότερη ζήτηση ακατέργαστου χυμού και λιγότερη αφυδάτωση (θερμοκρασίες πιο χαμηλές). Εφ’ όσον ελαττώθηκε η δράση τους αρχίζουν να επεμβαίνουν οι χρωστικές ουσίες που θα δώσουν ένα χρώμα κίτρινο-πορτοκαλί στην επιδερμίδα του φύλλου και τότε θα αρχίσει να ενεργεί το αμπσισικό οξύ για να σπάσει το σημείο επαφής του φύλλου με το κλαδί. Στα αειθαλή αντίθετα τα φύλλα πέφτουν όλο ον χρόνο σιγά-σιγά , αλλά με τέτοιο τρόπο που μοιάζει ότι δεν πέφτουν ποτέ. Γενικά η ζωή των φύλλων είναι από 6 μήνες έως ένα χρόνο περίπου. Εξαίρεση γίνεται σε κάποια κωνοφόρα που οι βελόνες τους ζουν στο κλαδί για περισσότερα χρόνια.
Στα μπονσάι (όχι σε όλα τα φυτά όμως) η αποφύλλωση είναι μία τεχνική για να γεμίσουμε κάποια κενά με φύλλωμα –κλαδιά (αποφύλλωση των δυνατών κλαδιών) , για να ξαναδώσουμε δύναμη σε ένα άρρωστο φυτό και για να μειώσουμε το μέγεθος των φύλλων. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν ανάλογα με το είδος του φυτού και ποτέ ολοκληρωτικά για να αφήσουμε ένα μικρό κομμάτι για την φωτοσύνθεση του μπονσάι.
Τέλος τα φύλλα αφού πέσουν στο έδαφος, αποσυντίθενται από μύκητες και βακτηρίδια πλουτίζοντας με θρεπτικά-λιπασματικά στοιχεία το έδαφος γύρω από το φυτό δημιουργώντας έτσι ένα κύκλο αυτόνομο και αιωνόβιο.
Θα κάνω μία παρένθεση προσπαθώντας να σας περιγράψω την διαδρομή ρίζες-κορμός-φύλλα. Εάν κόψουμε κάθετα ένα κορμό θα διακρίνουμε από έξω προς τα μέσα τον φλοιό που είναι κολλημένος σε ένα σκληρό στρώμα (το οποίο λέγεται κάμβιο) και σχηματίζεται από δεσμίδες που ονομάζονται ηθμώδεις δεσμίδες (ζώνες) οι οποίες προχωρώντας προς το εσωτερικό του κορμού γίνονται ξυλώδεις . Οι δεσμίδες-ζώνες του κάμβιου και του ξυλώδους τμήματος του κορμού ,δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πλέγμα τριχοειδών σωλήνων που ενώνουν το φύλλωμα με το ριζικό σύστημα για την μεταφορά ουσιών.
Πράγματι ο ακατέργαστος χυμός φτάνει στα φύλλα και δια μέσου της φωτοσύνθεσης (ενεργοποίηση της χλωροφύλλης που ενώνει το νερό με το CO2 της ατμόσφαιρας) και σε παρουσία της ηλιακής ακτινοβολίας θα υποστεί μία βιοχημική επεξεργασία-αντίδραση στην οποία τα μεταλλικά άλατα θα μετατραπούν σε ζάχαρα και άμυλα, δηλαδή σε επεξεργασμένο χυμό και ο οποίος θα μεταφερθεί σε όλα τα ζωτικά σημεία του φυτού ακολουθώντας τώρα την αντίθετη διαδρομή δια μέσου του κάμβιου. Τα ζάχαρα (C6H12O6) ελευθερώνουν ένα μόριο οξυγόνου στην ατμόσφαιρα από το κάτω μέρος του φύλλου από το λεγόμενο ‘’στόμα’’ ή πόρο αναπνοής. Αυτοί οι πόροι θα ανοίξουν χάρη στο Αμπσισικό οξύ (ΑΒΑ) , το οποίο είναι χρήσιμο και όταν θα πέσει το φύλλο το φθινόπωρό. Το έργο λοιπόν του φύλλου περικλείεται σε 3 σημεία. Την φωτοσύνθεση, να γίνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο (για να συλλαμβάνει φώς) και να διασκορπίζει όσο το δυνατόν λιγότερους υδρατμούς. Πρωτεύων για το φύλλο είναι η απώλεια νερού και προκειμένου να μην αφυδατωθεί πολλές φορές απορρίπτει την εργασία φωτοσύνθεση, όπως συμβαίνει με τα φύλλα του cactus που είναι βελόνες.(να γιατί ψεκάζουμε τα φύλλα το καλοκαίρι)
Τα φύλλα το φθινόπωρο πέφτουν. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ώρες της ημέρας ελαττώνονται (λιγότερο φώς = λιγότερη φωτοσύνθεση) , υπάρχει μικρότερη ζήτηση ακατέργαστου χυμού και λιγότερη αφυδάτωση (θερμοκρασίες πιο χαμηλές). Εφ’ όσον ελαττώθηκε η δράση τους αρχίζουν να επεμβαίνουν οι χρωστικές ουσίες που θα δώσουν ένα χρώμα κίτρινο-πορτοκαλί στην επιδερμίδα του φύλλου και τότε θα αρχίσει να ενεργεί το αμπσισικό οξύ για να σπάσει το σημείο επαφής του φύλλου με το κλαδί. Στα αειθαλή αντίθετα τα φύλλα πέφτουν όλο ον χρόνο σιγά-σιγά , αλλά με τέτοιο τρόπο που μοιάζει ότι δεν πέφτουν ποτέ. Γενικά η ζωή των φύλλων είναι από 6 μήνες έως ένα χρόνο περίπου. Εξαίρεση γίνεται σε κάποια κωνοφόρα που οι βελόνες τους ζουν στο κλαδί για περισσότερα χρόνια.
Στα μπονσάι (όχι σε όλα τα φυτά όμως) η αποφύλλωση είναι μία τεχνική για να γεμίσουμε κάποια κενά με φύλλωμα –κλαδιά (αποφύλλωση των δυνατών κλαδιών) , για να ξαναδώσουμε δύναμη σε ένα άρρωστο φυτό και για να μειώσουμε το μέγεθος των φύλλων. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν ανάλογα με το είδος του φυτού και ποτέ ολοκληρωτικά για να αφήσουμε ένα μικρό κομμάτι για την φωτοσύνθεση του μπονσάι.
Τέλος τα φύλλα αφού πέσουν στο έδαφος, αποσυντίθενται από μύκητες και βακτηρίδια πλουτίζοντας με θρεπτικά-λιπασματικά στοιχεία το έδαφος γύρω από το φυτό δημιουργώντας έτσι ένα κύκλο αυτόνομο και αιωνόβιο.