Το κυκλοκόνιο της ελιάς

Ευχαριστούμε!!!

Πολύ διαφωτιστικά τα άρθρα που ανέβασες Vasili, σε ευχαριστούμε πολύ... [img]http://www.bonsaiforum.gr/richedit/smil ... oIM/42.gif[/img]

[TABLE][TR][TD] [/TD][TD][/TD][TD] [/TD][/TR][/TABLE][TABLE][TR][TD][TABLE][TR][TD][img]http://www.gardenguide.gr/images/storie ... gina-1.jpg[/img][/TD][TD]
Το κυκλοκόνιο της ελιάς ή κηλίδωση των φύλλων της ελιάς αποτελεί μια ιδιαίτερα διαδεδομένη μυκητολογική ασθένεια στις ελαιοπαραγωγικές περιοχές ανά τον κόσμο, η οποία εξαιτίας της μεγάλης φυλλόπτωσης που προκαλεί οδηγεί στην μεγάλη εξασθένιση των δέντρων καθώς και σε μείωση παραγωγής αλλά και ακαρπία. Η ασθένεια αυτή οφείλεται στον αδηλομύκητα Spilocaea oleagina, ο οποίος αποτελεί ατελή μορφή ασκομύκητα του γένους Venturia. Είναι μια διαδεδομένη ασθένεια στη χώρα μας, ιδίως σε περιοχές με αρκετή υγρασία και βροχοπτώσεις όπως η Κέρκυρα, όπου οι ζημιές που προκαλούνται από την ασθένεια μπορούν να εκμηδενίσουν την παραγωγή στους προσβεβλημένους ελαιώνες.[/TD][/TR][/TABLE]

Συμπτώματα- Βιολογικός Κύκλος του Spilocaea oleagina[TABLE][TR][TD][img]http://www.gardenguide.gr/images/storie ... gina-2.jpg[/img][/TD][TD]
Το κυκλοκόνιο προσβάλει τα φύλλα, τους μίσχους των φύλλων, τους ποδίσκους των ανθέων και πιο σπάνια καρπούς και τρυφερούς βλαστούς. Ωστόσο η συμπτωματολογική έκφραση της ασθένειας στα φύλλα είναι η πιο συχνή αλλά και επιζήμια. Εκεί εκδηλώνεται αρχικά με τον σχηματισμό τεφροκαστανών και με ασαφή όρια κηλίδων που έχουν καπνώδη εμφάνιση. Στη συνέχεια οι κηλίδες γίνονται κυκλικές και πιο καστανές περιφερειακά ενώ περιβάλλονται συχνά και από χλωρωτική άλω. Την άνοιξη και νωρίς το καλοκαίρι παρατηρείται γρήγορη εξέλιξη των κηλίδων, ενώ τα πολύ προσβεβλημένα φύλλα πέφτουν, απογυμνώνεται όλο το δέντρο ή μέρος αυτού και μπορεί να αποξηρανθούν οι αποφυλλωθέντες κλαδίσκοι. Μεγαλύτερος αριθμός κηλίδων εντοπίζεται στα παλαιότερα φύλλα και στα κατώτερα μέρη του δένδρου. Ο μύκητας αναπτύσσεται ανάμεσα στην εφυμενίδα και την επιδερμίδα και σχηματίζει βραχείς κονιδιοφόρους. Τα κονίδια, που είναι δικύτταρα και καστανοκίτρινα, συμπεριφέρονται ως μυξοσπόρια, καθώς χρειάζεται εκτός από τον άνεμο και η παρουσία νερού για την απελευθέρωση και μεταφορά τους. Τα σπόρια του παθογόνου (Spilocaea oleagina) βρίσκονται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους πάνω στις κηλίδες, αλλά για την πραγματοποίηση των μολύνσεων είναι απαραίτητη η βροχή ή η πολύ υψηλή υγρασία και σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες. Ο μύκητας επιβιώνει κυρίως πάνω στα προσβεβλημένα φύλλα που παραμένουν στο δένδρο.[/TD][/TR][/TABLE]

Αντιμετώπιση για το κυκλοκόνιο της ελιάς (Spilocaea oleagina)[TABLE][TR][TD]
Η αντιμετώπιση για το κυκλοκόνιο στην ελιά βασίζεται σε προληπτικούς ψεκασμούς των δέντρων, με τα χαλκούχα να δίνουν καλύτερα αποτελέσματα. Συνήθως διενεργούνται 2 ψεκασμοί με βορδιγάλιο πολτό 1% στις αρχές του φθινοπώρου και της άνοιξης, ενώ σε περιοχές με πιο ευνοϊκές συνθήκες για τις μολύνσεις μπορεί να πραγματοποιηθούν 3 και 4 ψεκασμοί το χρόνο (ένας ή δύο την άνοιξη και 2 το φθινόπωρο). Όσον αφορά τις διάφορες ποικιλίες ελιάς η Λιανολιά Κέρκυρας και Άμφισσας και η Χονδρολιά Αγρινίου είναι ιδιαίτερα ευπαθείς ενώ η Κορωνέικη παρουσιάζει σχετική αντοχή.

Κείμενα - Φωτογραφίες
Στριγγλής Γιάννης
Γεωπόνος Γ.Π.Α.[/TD][TD]
[img]http://www.gardenguide.gr/images/storie ... gina-3.jpg[/img][/TD][/TR][/TABLE][/TD][/TR][/TABLE]