MALUS (Μηλιά) [JUSTIFY] Το γένος Malus ανήκει στην οικογένεια των Rosaceae και αριθμούν 20 είδη. Ευρίσκονται σε άγρια κατάσταση στη Ευρώπη, Ασία και Β. Αμερική. Μερικά από αυτά τα είδη και με τις φυσικές υβριδοποιήσεις τους προκάλεσαν πολλές καλλιεργούμενες ποικιλίες. Σήμερα η μηλιά είναι το πιο δημοφιλές οπωροφόρο δένδρο και καλλιεργείται στις εύκρατες ζώνες και των 2 ημισφαιρίων, [/JUSTIFY]
[JUSTIFY]Στην Ευρώπη το Malus Communis έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στη οικονομική ανάπτυξη. Μορφολογικά η μηλιά είναι ένα δένδρο πού μπορεί να φτάσει και τα 10 μέτρα ύψος, με κορμό ευθύ που σε κάποιες περιπτώσεις αγγίζει σε διάμετρο τα 2 μέτρα. Φτάνοντας σε ένα ύψος , χωρίζεται σε χοντρά κλαδιά που στηρίζουν ένα επεκτεινόμενο φύλλωμα. Ο φλοιός έχει το χρώμα της στάχτης και είναι λείος στα νεαρά δένδρα, ενώ αποκτά ραβδώσεις στα ενήλικα. [/JUSTIFY]
[JUSTIFY]Τα φύλλα είναι σκούρα πράσινα και σε οβάλ σχήμα. Τα άνθη είναι 4-6 μαζί και συνοδεύονται από μία ροζέτα από φύλλα. Από βοτανολογικής απόψεως μπορούμε να πούμε ότι το μήλο είναι ένα ψεύτικο φρούτο, γιατί προέρχεται από την διόγκωση όχι μόνο του καρπού, αλλά και του ιστού που περιβάλλει αυτό. [/JUSTIFY]
[JUSTIFY]
BONSAI. Τα είδη που χρησιμοποιούνται για μπονσάι είναι το Malus sieboldii και το Malus halliana. Το πρώτο (από την Ιαπωνία) έχει στίγματα- κηλίδες στον φλοιό, έχει λεπτά και άκαμπτα κλαδιά, ανθίζει την Άνοιξη στις άκρες των κλαδιών. Ανάμεσα στα διάφορα χαρακτηριστικά του είναι τα λεπτά κλαδιά του που το κάνουν ιδανικό για μπονσάι. Το δεύτερο (από την Κίνα) ήταν αγαπητό από τα αρχαία χρόνια για τα άνθη του. Και αυτό έχει λεπτά κλαδιά και φλοιό λείο και γκρί. Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα αυτών των ειδών για μπονσάι είναι η ταχύτητα ανάπτυξης που επιτρέπει καλά αποτελέσματα σε λίγα χρόνια. Το στυλ που είναι κατάλληλο για τα δένδρα αυτά , είναι όρθια ή με κλίση. [/JUSTIFY]
[JUSTIFY]
ΕΚΘΕΣΗ. Όπως όλα τα οπορωφόρα δένδρα, και η μηλιά χρειάζεται πολύ φώς για να την οδηγήσει στην καρποφορία. Έτσι μπορεί να εκτεθεί στον ήλιο συνέχεια, αλλά τους πιο ζεστούς μήνες καλό θα είναι να σκιάζεται για να προστατέψουμε φύλλα της.[/JUSTIFY]
[JUSTIFY]
ΠΟΤΙΣΜΑ. Στις μηλιές αρέσει πολύ το νερό, ειδικά μετά την ανθοφορία όταν σχηματίζονται οι καρποί. Σε αυτή την φάση ίσως χρειαστεί να ποτίσουμε και 2 φορές την ημέρα Γενικά σε όλη την καλλιεργητική περίοδο χρειάζεται νερό κάθε ημέρα. Προσοχή όμως κατά την ανθοφορία να μην βρέχουμε τα άνθη απευθείας για να μπορέσει να δώσει καρπούς. Θα πρέπει επίσης να ψεκάζουμε περιοδικά τα φύλλα γιατί είναι επιρρεπής στο ωίδιο. [/JUSTIFY]
[JUSTIFY]
ΧΩΜΑ. Στα νέα φυτά το μείγμα του χώματος συνίσταται να είναι Acadama με χαλίκι 30% , ενώ στα ενήλικα φυτά πρέπει να προσθέσουμε και 20% χώμα. [/JUSTIFY]
[JUSTIFY]
ΜΕΤΑΦΥΤΕΥΣΗ. Η εναέρια ανάπτυξη αυτού του φυτού συνεπάγει και αντίστοιχη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος. Αυτό καθιστά αναγκαία την μεταφύτευση των νέων φυτών κάθε χρόνο και των ενήλικων κάθε 2 χρόνια. Η περίοδος μεταφύτευσης είναι η αρχή Φθινοπώρου ή την Άνοιξη πρίν από την έναρξη της βλάστησης. Στην πρώτη περίπτωση τον επόμενο χρόνο θα απολαύσουμε την άνθηση, ενώ στην δεύτερη περίπτωση θα χάσουμε τα φρούτα.[/JUSTIFY]
[JUSTIFY]
ΚΛΑΔΕΜΑ. Στην περίοδο της ανάπτυξης κονταίνουμε τα νέα βλαστάρια, ενώ στην περίοδο της ανάπαυσης φροντίζουμε την μορφή του δένδρου κλαδεύοντας σε 2-3 κόμπους. Όπως σε όλα τα οπορωφόρα σκοπός μας είναι να έχουμε νέο άνθισμα το επόμενο έτος. Τα ‘μάτια’ για τα άνθη αναπτύσσονται τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο στις άκρες των κοντών κλαδιών του προηγούμενου έτους. Τα κοντά κλαδιά σχηματίζουν μία ομάδα από φύλλα στην κορυφή που θα γίνουν μπουμπούκια για άνθη το επόμενο έτος. Έτσι λοιπόν για να έχουμε ανθοφορία πρέπει απαραιτήτως να έχουμε και κοντά κλαδιά. Καλό είναι να αποφεύγουμε ένα δραστικό κλάδεμα, γιατί σε αυτή την περίπτωση τα μπουμπούκια δεν σχηματίζονται και δεν θα έχουμε ανθοφορία το επόμενο έτος. [/JUSTIFY]
[JUSTIFY]
ΚΟΡΦΟΛΟΓΗΜΑ. Εάν το δένδρο παράγει φρούτα κάθε χρόνο, τα κλαδιά γίνονται πιο δυνατά και χοντρά ενώ τα αδύνατα κλαδιά γίνονται όλο και πιο αδύναμα. Για να αποφύγουμε αυτό το αποτέλεσμα και για να ισορροπήσουμε την δύναμη σε όλο το δένδρο πρέπει να εφαρμόσουμε την λεγομένη κοπή των φύλλων στα κλαδιά πού έχουν μεγαλύτερη ανάπτυξη από τα άλλα. Αφαιρώντας τα φύλλα από την κορυφή και τα νεαρά κλαδιά με σκοπό να αυξήσουμε τα μικρά κλαδάκια είναι μία τεχνική που πρέπει να έχουμε στο νού μας έως ότου σχηματίσουμε ένα πολύ καλό σχηματισμό κλαδιών. Σαν απάντηση τα ηλικιωμένα κλαδιά θα παράγουν αμέσως μπουμπούκια. Είναι βασικό και πρέπει να έχουμε υπ όψιν μας όμως ότι για να έχουμε καλά αποτελέσματα εφαρμόζοντας αυτή την εργασία και τακτική ότι έχουμε υπολογίσει και έχουμε εξετάσει ότι το δένδρο μας είναι υγιές. Θα έχουμε προβλέψει βέβαια 2 μήνες πριν το κόψιμο των φύλλων να του έχουμε δώσει αρκετό λίπασμα, αλλά με χαμηλή περιεκτικότητα σε Άζωτο, γιατί διαφορετικά θα προκαλούσε μία αύξηση στο μέγεθος των φύλλων. Η λίπανση δεν θα είναι αναγκαία αν το κόψιμο των φύλλων θα είναι επί μέρους. [/JUSTIFY]
[JUSTIFY]
ΣΥΡΜΑΤΩΜΑ. Προς το τέλος του Μαΐου και τις αρχές του Ιουνίου χαμηλώνουμε με το συρμάτωμα τα νέα κλαδιά. Με αυτόν τον τρόπο μειώνουμε την ανάπτυξή τους και ευνοούμε την ανάπτυξη ενός μεγαλύτερου αριθμού μικρότερων κλαδιών. Το σύρμα το αφαιρούμε έπειτα από 1 μήνα από την εφαρμογή του. [/JUSTIFY]
[JUSTIFY]
ΛΙΠΑΝΣΗ. Στο τέλος της άνθησης και μετά το κλάδεμα λιπαίνουμε κάθε 15 ημέρες. Συνίσταται και η περιοδική λίπανση με βιταμίνη Β.[/JUSTIFY]
[JUSTIFY]
ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ. Βακτήρια, μανιτάρια, και έντομα είναι τα συχνά προβλήματα για την μηλιά. Έτσι λοιπόν να γίνεται μηνιαίος έλεγχος και αντίστοιχη θεραπεία όπως των οποροφώρων δένδρων. Εάν παρουσιαστεί στις ρίζες κάποιος κακοήθης όγκος, πρέπει να κόψουμε εντελώς εκείνο το τμήμα και να χορηγήσουμε ανάλογη αγωγή με φάρμακα κατά των νηματωδών.an[/JUSTIFY]
Jean-Zac
Μεταφέρθηκε και εδώ: http://www.bonsaiclub.gr/articles/artic ... saigr.html
