Τα 5 μυστήρια της μάχης του Μαραθώνα

[RiaDr]

Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάλυση του Alexcorfu- ειδικά για τα τεχνάσματα των αρχαίων ιερατείων έχω να πω πως έχουν εντοπιστεί κατά καιρούς και αρχαιολογικά ευρήματα που υποστηρίζουν την ύπαρξή τους, όπως στην περίπτωση του Νεκρομαντείου στον Αχέροντα της Ηπείρου, όπου βρέθηκε ολόκληρος μηχανισμός για να "εμφανίζονται" οι θεοί του Κάτω Κόσμου στους (εκ των προτέρων παραζαλισμένους) μύστες.

[Harris]

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική μάχη είναι και αυτή εδω: http://bonsaiforum.gr/viewtopic.php?f=26&t=6485
Η μάχη στα κοκκάλια.

[marios]

Μπράβο παιδιά πολύ ωραία είναι η Αρχαία Ελληνική Ιστορία. Βέβαια με την Νέα Ελληνική Ιστορία ούτε λόγος, από το κακό στο χειρότερο.

[alexcorfu]

Χάρη, ευχαριστούμε για το άρθρο!
Η μάχη του Μαραθώνα, καθώς και άλλες μάχες από την ελληνική και ρωμαϊκή αρχαιότητα, διδάσκονται ανελλιπώς από όλες τις στρατιωτικές Ακαδημίες του κόσμου. Και αυτό γιατί για πρώτη φορά, χρησιμοποιήθηκαν τακτικές σε συνδυασμό με την τεχνολογία της εποχής, πρωτοφανείς για τα έως τότε δεδομένα. Όπου και όποτε αυτά τα διδάγματα χρησιμοποιήθηκαν στα σύγχρονα πολεμικά θέατρα, η νίκη έκλινε υπέρ του εφαρμόσαντος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι νίκες που κατ ήγαγε ο γερμανικός στρατός στον Α’ ΠΠ στο Δυτικό αλλά και Ανατολικό μέτωπο, απέναντι σε αντιπάλους που παρέμειναν προσηλωμένοι σε παλαιότερες τακτικές. Η δε νίκη τους σε συγκεκριμένες μάχες υπήρξε συντριπτική και τα αποτελέσματα αυτής ανάλογα με αυτά της μάχης του Μαραθώνα.
Για την Ιστορία των Περσικών Πολέμων, η κύρια πηγή μας είναι ο Ηρόδοτος, ο οποίος σε αντίθεση με το Θουκυδίδη, δεν αναλύει αίτια και αφορμές, αλλά περιορίζεται σε μια «στείρα» αναφορά των γεγονότων. Γι’ αυτό το λόγο προέκυψαν διάφορα «ανεξήγητα» φαινόμενα, τα οποία οι επιστήμονες έχουν ενδελεχώς καταγράψει, μελετήσει και εξηγήσει.

Θα πρέπει να ανατρέξουμε στην ιστορία για να δούμε πως στην περσική Αυλή σύχναζαν διάφοροι εξόριστοι Έλληνες στρατηγοί ενίοτε και βασιλείς όπως ο Σπαρτιάτης Δημάρατος. Κάποιοι ακολούθησαν τους Πέρσες στην εκστρατεία τους στη σημερινή Ελλάδα και ζητήθηκε η άποψή τους σχετικά με πράγματα που τους έκαναν εντύπωση στους Έλληνες, ήθη και τακτικές. Αυτοί οι εξόριστοι Έλληνες, έδωσαν τις απαντήσεις τους, αλλά τις περισσότερες φορές δεν έγιναν και πολύ πιστευτοί! Οι Πέρσες φαινόταν πως είχαν υπερβολικά μεγάλη εμπιστοσύνη στο προσωπικό που έλεγχαν και διηύθυναν…

Ανοίγοντας μια σημαντική παρένθεση, θα πρέπει να τονίσουμε την ποιότητα του έμψυχου υλικού των αντιμαχομένων. Οι Πέρσες, ήταν ένα συνονθύλευμα λαών, πολιτισμών, ηθών. Έφεραν μαζί τους κατακτημένους πληθυσμούς από το Μεγάλο Βασιλέα, οι οποίοι υπάκουαν από το φόβο αλλά και από την υπόσχεση πλουσίων λαφύρων.Αντιθέτως, οι Έλληνες Πολίτες-Οπλίτες, είχαν την επίγνωση του κοινού τους δεσμού αίματος όπως και της κοινής τους πορείας, μέσα στα πλαίσια της τότε Πόλεως-Κράτους. Έτσι έχουμε την αντιπαράθεση στο Μαραθώνα εκατό χιλιάδων ετερόκλητων ανθρώπων με δέκα χιλιάδες Αθηναίους πολίτες, εκατό από καθεμία από τις δέκα Φυλές της Αττικής.

Στο πεδίο της μάχης, οι Πέρσες βασίζονταν επάνω στο μεγάλο αριθμό τους για να προκαλέσουν φόβο στις γραμμές του αντιπάλου και κατ’ επέκταση στην ατομική δυνατότητα του καθενός από αυτούς. Οι Έλληνες, σχεδίαζαν βάση το ομαδικό πνεύμα, έχοντας άριστους ηγήτορες οι οποίοι γνώριζαν και τον τόπο και τις δυνατότητες που προσέφερε το συγκεκριμένο πεδίο κάθε φορά. Έτσι,μιας και πεδιάδα του Μαραθώνα ήταν πολύ διαφορετική από αυτό που ξέρουμε σήμερα– ήταν στενότερη – επελέγη από τη μία πλευρά η κάλυψη των ελών και από την άλλη η θάλασσα, καθιστώντας την υποτιθέμενη κίνηση του εχθρικού ιππικού προβληματική.Οι Πέρσες τοξότες, πράγματι επιχειρούσαν πριν από την κατά μέτωπο προσέγγιση,ομοβροντίες βελών με σκοπό κυρίως να κάμψουν το ηθικό. Ο Μιλτιάδης απέφυγε αριστοτεχνικά την κίνηση των Περσών δίνοντας εντολή, το γρήγορο βάδην να γίνει τρέξιμο τα τελευταία μέτρα πριν τη σύγκρουση, έτσι ώστε να βγούν όλοι γρήγορα εκτός βολής. Ένα καλό τόξο όπως το μεσαιωνικό αγγλικό longbow

από ξύλο τάξου, είχε μέγιστο βεληνεκές 200 μέτρα. Αν υποθέσουμε ότι ανάλογο βεληνεκές είχαν και τα τόξα των εξαίρετων Σκυθών τοξοτών του Μεγάλου Βασιλέα, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι διακόσια μέτρα τρεξίματος των καλο γυμνασμένων Ελλήνων αθλητών-στρατιωτών δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο!Άλλωστε, το 490 π.Χ είχαν ήδη εγκαταλειφθεί οι βαριοί ολο μεταλλικοί κωδωνό σχημοι θώρακες οι οποίοι είχαν αντικατασταθεί από τον ελαφρύτερο και πιο ευλύγιστο λινο θώρακα. Έτσι μετά το πρώτο ξάφνιασμα, έπεσαν στη παγίδα της τακτικής του Μιλτιάδη με τα γνωστά αποτελέσματα των ελιγμών του. Απλά δεν περίμεναν την γρήγορη κίνηση του Μιλτιάδη, εμμένοντας στις δικές τους τακτικές ανάπτυξης και εκφοβισμού του αντιπάλου. Από τη στιγμή που οι Έλληνες ευρισκόμενοι εκτός βολής των βελών είχαν πλησιάσει πολύ κοντά, τα πάντα είχαν κριθεί! Όσο δε, κράτησαν το σχηματισμό τους και ακολούθησαν κατά γράμμα τις εντολές του Μιλτιάδη, έγινε κυριολεκτικά σφαγή! Οι περισσότερες απώλειες παρουσιάστηκαν κατά την καταδίωξη των Περσών και τις αψιμαχίες στο στρατόπεδο και τα πλοία τους. Εκεί, φάνηκε η πολεμική αρετή μεμονωμένων Περσών καθώς και το πλέον επίφοβο όπλο τους. Το κοντό καικυρτό ξίφος τους που προξένησε και τις περισσότερες απώλειες από το ελληνικό στρατόπεδο.

Η τεχνολογία της εποχής, έπαιξε σπουδαίο ρόλο και στο Μαραθώνα. Οι συγκρούσεις Ελλήνων και Περσών γίνονταν εδώ και δέκα χρόνια στην Ιωνία και έτσι οι Έλληνες είχαν την ευκαιρία να μάθουν τους Πέρσες. Λεγόταν ότι οι Πέρσες είχαν «μαλακά κεφάλια» όπως γράφει ο Ηρόδοτος. Πράγματι το περσικό κωνικό κράνος δε μπορούσε να συγκριθεί ποιοτικά με την ελληνική περικεφαλαία για λόγους που δεν είναι επί του παρόντος. ‘Έπειτα, χρησιμοποιούσαν ως επί το πλείστον φανταχτερά ρούχα που τόνιζαν το κοινωνικό τους επίπεδο και είχαν σκοπό να εντυπωσιάσουν παρά να προστατεύσουν. Τα ελληνικά δίκοπα ξίφη διατρητικά και κοπτικά ταυτοχρόνως, οι «κοπίδες» του ιππικού, η χρήση του «όπλου» ως κάλυψη του διπλανού στη φάλαγγα και ως απωθητικού μέσου στον εκ του συστάδην αγώνα,προκαλούσαν πάντα τις βαρύτατες απώλειες ανάμεσα στους αντιπάλους τους. Όλα αυτά σε συνδυασμό βεβαίως και με την ορθή τακτική στο πεδίο της μάχης.
Όσον αφορά τα «φαντάσματα» στο πεδίο της μάχης, τα πράγματα περιπλέκονται λίγο… Ο Ηρόδοτος αναφέρει και άλλα παρόμοια περιστατικά «ανεξήγητων»φαινομένων. Ας μην λησμονούμε πως ο ίδιος έκανε μια απλή καταγραφή των γεγονότων και δεν ανέλυε αίτια και αφορμές όπως ο Θουκυδίδης. Δεν έδωσε επιστημονική διάσταση στην Ιστορία, όπως ο Πατέρας της… Άρα τα γεγονότα τα οποία περιγράφει με ακρίβεια δεν αναλύθηκαν και αντιμετωπίστηκαν ως «παράδοξα» ή και «ανεξήγητα»ακόμη και από τους συγχρόνους του.
Συγκεκριμένα, ύστερα από τη μάχη των Θερμοπυλών, οι Πέρσες αποφάσισαν να πάνε στο Μαντείο των Δελφών για να συλήσουν τους θησαυρούς του.Στη στροφή του δρόμου στον Παρνασσό, αμέσως μόλις αντίκρισαν το Μαντείο,ακούστηκαν βροντές από τις κορυφές του βουνού και φάνηκαν λάμψεις. Αυτές, έπεσαν επάνω στο προελαύνον περσικό τμήμα προξενώντας μεγάλες απώλειες αλλά και τρομερό πανικό! Οι Πέρσες αποχώρησαν και έτσι το Μαντείο σώθηκε.
Έπειτα, στη ναυμαχία της Σαλαμίνος, οι Ιερείς στην Ελευσίνα επέμεναν στο Θεμιστοκλή να αντιμετωπίσει αντίθετα με την κοινή λογική, τους Πέρσες στα στενά της Σαλαμίνος.Ο Θεμιστοκλής επείσθη και έτσι «φανέρωσε» στον Ξέρξη την ύπαρξη του ελληνικού στόλου στα στενά. Η συνέχεια είναι γνωστή… Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως στη θέα του περσικού στόλου οι Έλληνες «ανέκρουαν πρύμναν» έως ότου εμφανίσθηκε η ίδια η Αθηνά και με βροντερή φωνή επετίμησε τους Έλληνες που οπισθοχωρούσαν και εμψυχώνοντας τους ώστε να επιτεθούν. Τότε, από το Θριάσιο Πεδίο, σηκώθηκε «κουρνιαχτός»(σκόνη), με λάμψεις και βροντές και έπεσε σε περσικά πλοία καταστρέφοντας τα. Ή τανοι Πέρσες αυτή τη φορά που τρομαγμένοι «ανέκρουαν πρύμναν» και επήλθε το χάος… Οι Έλληνες, αναθάρρησαν και σφράγισαν τη νίκη τους.
Τι είχε συμβεί, όπως και στο Μαραθώνα με τον Εχετλαίο; Θα αναφέρω μία εξήγηση την οποίαν έδωσαν επιστήμονες με βάση αυτά τα δεδομένα.Αναφέρονται απ’ ότι φαίνεται σε μυστική τεχνολογία την εποχή εκείνη, απομεινάρι από παλαιότερες ιστορικές περιόδους, αποθηκευμένη στα άδυτα και άβατα των ναών,άγνωστη στο ευρύ κοινό αλλά γνωστή σε μύστες όπως το Ιερατείο! Η εντολή ήταν να χρησιμοποιηθεί αυτή η τεχνολογία σε εξαιρετικές περιπτώσεις που είχαν να κάνουν με την επιβίωση των Ελλήνων. Γι’ αυτό και χρησιμοποιήθηκαν στις μάχες εκείνες που θα έκριναν το μέλλον τους.
Έτσι φαίνεται, πως το Ιερατείο των Δελφών διαβεβαίωσε πως οι Θεοί θα προστατεύσουν το Μαντείο από τους βέβηλους,παγιδεύοντας με εκρηκτικά τα βράχια στις κορυφές του Παρνασσού στο ιδανικό σημείο, από όπου κάποιος περνώντας θα αντίκριζε μπροστά του το Ιερό. Τη σωστή στιγμή, οι εκρήξεις θα αντελήφθησαν από τους Πέρσες ως «οργή Θεού» και η τιμωρία έπεσε κυριολεκτικά στα κεφάλια τους! Οι μύστες Ιερείς, χρησιμοποίησαν ορθά την τεχνολογία και τη δεισιδαιμονία των Ανατολιτών για να προστατευθούν… Στη Σαλαμίνα, το «ανεξήγητο» προσομοιάζεται με βολές βλημάτων εδάφους-επιφανείας όπως τα ξέρουμε σήμερα (EXOCETγια παράδειγμα). Οι βολές έγιναν από τα Ιερά του Θριασίου (βλ. Ελευσίνια Μυστήρια) και γι’ αυτό η επιμονή των Ιερέων στο να γίνει εκεί η ναυμαχία και όχι στον Κορινθιακό όπως επέμεναν οι σύμμαχοι Σπαρτιάτες και Κορίνθιοι, όπου τα«βλήματα» θα ήταν εκτός βεληνεκούς… Κάτι ανάλογο θα ήταν και ο Εχετλαίος που αποδεκάτιζε τους εχθρούς με αυτήν την περίεργη λαβή του αρότρου, έτσι το αντιλαμβάνονταν οι αμύητοι!...

Γεγονός είναι πως υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες – για να γράψει ο Ηρόδοτος – όπως επίσης έχουμε και τα αποτελέσματα των ενεργειών-φαινομένων,που είναι αδιαμφισβήτητα! Οι Έλληνες ηγήτορες παρ’ όλα αυτά, προετοίμασαν σωστά τους άνδρες τους, χρησιμοποιώντας ό, τι είχαν στη διάθεσή τους από τεχνολογία έως στρατηγική. Και όπως φάνηκε ακόμα και βοήθεια από το Θεό, ήταν ευπρόσδεκτη!Όπως είπε και ο Αίσωπος σε έναν από τους Μύθους του «Σύν Αθηνά και χείρα κινεί…»

[karesansui]

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο για μια μάχη που έκρινε ουσιαστικά το μέλλον όλης της ευρωπαϊκής ηπείρου!
Σε ευχαριστούμε Χάρη που μας την θύμισες!
( Ο Βρετανός Τζών Στιούαρτ Μίλλ, φιλελεύθερος στοχαστής του 19ου αιώνα, είπε ότι: η μάχη του Μαραθώνα είναι για την βρετανική ιστορία σημαντικότερη από την μάχη του Χέιστινγκς*)

Το CNN μπήκε στην ζωή μας 2000 χρόνια αργότερα κι έτσι δεν έχουμε μια σαφή καταγραφή του τι έγινε σε αυτήν την μητέρα των μαχών, παρά μόνο διηγήσεις από κατοπινούς ιστοριογράφους οι οποίοι στην προσπάθειά τους να εξηγήσουν την έκβαση της μάχης ενέπλεξαν διηγήσεις ή και πιθανά μυθοπλασίες(;) γύρω από αυτήν!
Είναι όμως αδιαμφισβήτητη η στρατιωτική μεγαλοφυία του Μιλτιάδη που έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο στην μάχη αυτή.


*Μάχη του Χέιστινγκς (Battle of Hastings). Αποφασιστική μάχη τον 11ο αιώνα, (1041 μΧ) κατά την οποία οι Νορμανδοί υπό τον Γουλιέλμο τον κατακτητή εισέβαλαν στην Αγγλία και νίκησαν τους Άγγλο-Σάξωνες καταλαμβάνοντας τις βρετανικές νήσους δίνοντάς του την κυριαρχία και το αγγλικό στέμμα.

[RiaDr]

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο - θέτει προβληματισμούς που δε νομίζω να μας είχαν περάσει ποτέ απ' το μυαλό, όσο κι αν γνωρίζουμε τα γεγονότα. Ευχαριστούμε!

[Harris]

Καθώς στην Ιωνία οι ελληνικές πόλεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν μεγάλα κέντρα, όπως η Μίλητος και η Αλικαρνασσός, δε μπόρεσαν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους περιήλθαν υπό την κυριαρχία της περσικής αυτοκρατορίας προς τα μέσα του 6ου π.Χ. αιώνα. Το 499 π.Χ. οι Έλληνες των ιωνικών πόλεων ξεκίνησαν την Ιωνική Επανάσταση και η Αθήνα μαζί με την Ερέτρια κινήθηκαν προς βοήθειά τους.
Το 490 π.Χ. ο Πέρσης βασιλιάς, Δαρείος Α’, έχοντας καταστείλει την εξέγερση των ιωνικών πόλεων από το 494 π.Χ., έστειλε το στόλο του να τιμωρήσει τις δύο πόλεις. Ο περσικός στρατός κατέστρεψε την Ερέτρια και αποβιβάστηκε στην Αττική, αλλά στη μάχη του Μαραθώνα ηττήθηκε από τους Αθηναίους και άλλους υπό το στρατηγό Μιλτιάδη.


Παράταξη στη Μάχη 11.000 Έλληνες 100.000 Πέρσες


Το σχέδιο του Μιλτιάδη ήταν να εμπλακεί σε μάχη με το περσικό πεζικό όσο πιο σύντομα γινόταν ώστε να αποφύγει τις απώλειες από τους εχθρικούς τοξότες. Κάθε βράδυ πριν τη μάχη οι Έλληνες μίκραιναν την απόσταση ανάμεσα στα δύο μέτωπα και τη μέρα της μάχης είχαν φτάσει σε απόσταση περίπου 8 σταδίων, δηλαδή 1480 μέτρα. Στο δεξιό άκρο είχε τοποθετηθεί επικεφαλής ο Καλλίμαχος και στη συνέχεια οι δέκα φυλές με τους Πλαταιείς να είναι στο αριστερό άκρο. Ο Μιλτιάδης είχε επιμηκύνει το μέτωπο έτσι ώστε το δεξιό και το αριστερό κέρας να είναι ισχυρά αποδυναμώνοντας το κέντρο.


Οι Έλληνες επιτέθηκαν εναντίον των Περσών γρήγορα, τρέχοντας στα τελευταία μέτρα, μάλλον αιφνιδιάζοντας έτσι τους Πέρσες. Η σφοδρότητα της σύγκρουσης έδωσε πλεονέκτημα στα ισχυρά άκρα. Η μάχη ήταν αμφίρροπη για αρκετή ώρα μέχρις ότου οι δυο περσικές πτέρυγες κατέρρευσαν και τράπηκαν σε φυγή. Στο κέντρο όπου βρίσκονταν οι επίλεκτες δυνάμεις με τους Πέρσες και τους Σάκες ο ελληνικός σχηματισμός διασπάστηκε και υποχώρησε. Τα πλάγια τμήματα όμως γύρισαν πίσω και επιτέθηκαν στο περσικό κέντρο περικυκλώνοντας τους. Ακολούθησε σκληρή μάχη και τελικά οι Πέρσες τράπηκαν σε φυγή, προς το Σχοινιά που βρίσκονταν τα πλοία τους. Πολλοί Πέρσες έπεσαν στα νερά του έλους και πνίγηκαν. Η μάχη συνεχίστηκε στο Σχοινιά καθώς οι Πέρσες προσπαθούσαν να διαφύγουν. Εκεί πέθαναν ο Καλλίμαχος, ο στρατηγός Στησίλαος και ο Κυναίγειρος, ο αδελφός του Αισχύλου. Οι Αθηναίοι κατάφεραν να καταλάβουν επτά πλοία.

[img]http://4.bp.blogspot.com/-15ehqCO8eYQ/UeFB2szqaUI/AAAAAAABLdw/aieYKx6iSOs/s400/el1.gif[/img]

[img]http://2.bp.blogspot.com/-d7Qdygy-XKE/UeFB5d4dEXI/AAAAAAABLd4/51rlw_KOpQk/s400/el2.gif[/img]

H μάχη είχε τελειώσει. Οι νεκροί Πέρσες υπολογίζονται από τον Ηρόδοτο γύρω στους 6400 ενώ οι Έλληνες είχαν χάσει μόνο 192. Μετά τη νίκη τους στάλθηκε αγγελιοφόρος για να την αναγγείλει στην Αθήνα, ο οποίος ξεψύχησε μόλις έφτασε από την κούραση.


Ανεξήγητο Πρώτον

Η Μάχη του Μαραθώνα σύμφωνα με τον Ηρόδοτο είχε γίνει πάνω σε μια πεδιάδα .Δεν έχει σχέση με καμία άλλη μάχη στην Ελλάδα όπως π.χ. με τη Μάχη των Θερμοπυλών η οποία ήταν σε στενό. Στο Μαραθώνα η πεδιάδα επέτρεπε την ανάπτυξη όλου του Περσικού στρατεύματος όπως και έγινε. Δηλαδή οι Έλληνες επέλεξαν να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες κατά μέτωπο και με όλο το εύρος της δύναμής τους πράγμα που θα ήταν ένα σοβαρό μειονέκτημα γι αυτούς. Γιατί όμως επέλεξαν αυτόν τον τρόπο δείχνοντας στον αντίπαλο ότι περιφρονούν τη δύναμή του και πως ήταν σίγουροι για τη νίκη τους;
[img]http://1.bp.blogspot.com/-q0cNv2WEw1w/UeFBsyq-xhI/AAAAAAABLdo/e8kYe5o97kY/s400/thermopylae.jpg[/img]


Ανεξήγητο Δεύτερον
Σύμφωνα με τον Ξενοφώντα στο πεδίο της Μάχης οι Πέρσες αναπτύχθηκαν σε βάθος 30 αντρών στο κέντρο της παράταξής τους(εδώ προσοχή δεν υπολογίζεται ότι τα άκρα των Περσών ήταν αδύναμα με λιγότερο βάθος το εκλαμβάνουμε ως ισόποσο). Αυτό έδινε μια ανάπτυξη στρατεύματος των 100.000 χιλιάδων αντρών που ήταν εκεί γύρο στα 3.300 μέτρα. Από την άλλη μεριά οι Έλληνες ήταν μόνο 11.000 και για να μπορέσουν να αντιπαρατάξουν ένα ίσο μέτωπο απέναντι στους Πέρσες έπρεπε το βάθος τους να είναι βάθος 3 ανδρών και κάτι (χωρίς να υπολογίσουμε ότι είχαν ενισχύσει τα άκρα τους πράγμα που θα έδινε μικρότερο μήκος). Από την Ιστορία γνωρίζουμε ότι το μέτωπο των Ελλήνων ήταν 1600 μέτρα δηλ. 6 άνδρες περίπου βάθους σε ισόποση παράταξη.


Έτσι από τα παραπάνω προκύπτει ότι περίσσευαν 850 μέτρα από τη μία μεριά και 850 μέτρα από την άλλη μεριά Περσικού μετώπου το οποίου θα στεκότανε και δεν θα έκανε τίποτα. Το ερώτημα είναι ότι εάν τα πράγματα γίνανε έτσι γιατί αυτός ο στρατός των 850 μ από τη μια μεριά και των 850μ από την άλλη δεν κινήθηκε κυκλωτικά για να παγιδεύσει τους Έλληνες σαν θανάσιμη τανάλια;


Ανεξήγητο Τρίτον
[img]http://4.bp.blogspot.com/-KmXY50oJgxI/UeFBbBNbx4I/AAAAAAABLdY/n6sD71qWLWY/s400/el3.jpg[/img]

[img]http://1.bp.blogspot.com/-Z2qmBOJtqjM/UeFBdyfx07I/AAAAAAABLdg/dyb8m3O-ztE/s400/el4.jpg[/img]

Εχετλαίος

Στα έργα του Ηροδότου και του Παυσανία έχουμε μια παρουσία ενός ανδρός αγνώστου προς τους Έλληνες ο οποίος εμφανίστηκε απροειδοποίητα. Ήταν πιο ψηλός από τα άτομα εκείνης της εποχής φορούσε μια περίεργη στολή η οποία έμοιαζε με αγρότη και όχι με πολεμιστή και κρατούσε ένα όπλο το οποίο έμοιαζε με λαβή αρότρου (αρχ.εχέτλη) το οποίο το έστρεφε προς τους Πέρσες και τους αποδεκάτιζε. Αργότερα οι Έλληνες ζητώντας πληροφορίες για το άτομο αυτό από το Μαντείο των Δελφών οι ιερείς τον κατονόμασαν ως Εχετλαίο.

“…Συνέβη δε ως λέγουσιν, άνδρα εν τη μάχη παρείναι το είδος και την σκευήν άγροικον. Ούτος των βαρβάρων πολλούς καταφονεύσας αρότρω, μετά το έργον ην αφανής. Ερομενοις δε Αθηναίοις άλλο μεν ο θεός ες αυτόν έχρησεν ουδέν, τιμάν δε Εχετλαίον εκέλευσεν ήρωα.” (Παυσανίας βιβλ. 1, κεφ. 32).


Ο άνδρας αυτός προωθούνταν στο πεδίο της Μάχης και κατακρεουργούσε τους Πέρσες με το όπλο του με απίστευτη ταχύτητα. Επίσης ο Ηρόδοτος μας αναφέρει ότι ένας Αθηναίος στρατιώτης, ο Επίζηλος, γιός του Κουφαγόρα, ενώ πολεμούσε γενναία στήθος με στήθος ξαφνικά έχασε την όραση του και στα δύο του μάτια, παρόλο που δεν τον είχε ακουμπήσει τίποτα, ούτε δόρυ ούτε ξίφος ούτε βέλος τόξου. Συνεχίζοντας ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Επίζηλος διηγείται ότι είδε έναν μεγαλόσωμο οπλίτη που η γενειάδα του κάλυπτε ολόκληρη την ασπίδα του, και ότι αυτό το φάντασμα κρατούσε στα χέρια του ένα πολύ φωτεινό όπλο! Πέρασε ακριβώς δίπλα του, σκοτώνοντας Πέρσες αντιπάλους και αυτή η σκηνή ήταν η τελευταία που είδε ο Επίζηλος γιατί από κάποια υπερβολική λάμψη, τυφλώθηκε!


[img]http://4.bp.blogspot.com/-2-lx89dOmuc/UeFBLriw6hI/AAAAAAABLdQ/ueFo9mVeDio/s400/marathon-battle.jpg[/img]


Ανεξήγητο Τέταρτον

Καθ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας της Μάχης μέχρι να φτάσει η μέρα της σύγκρουσης οι Έλληνες μετακινούνταν τις βραδινές ώρες, έτσι ώστε να μην γίνουν ορατές οι κινήσεις τους, προς το μέτωπο των Περσών και μέχρι την ημέρα της Μάχης ο Ηρόδοτος μας αναφέρει ότι φτάσανε 8 στάδια από το στρατόπεδο των Περσών δηλ όπως είδαμε και παραπάνω περίπου 1480μ. Ο λόγος που το κάνανε αυτό ήταν ότι οι Έλληνες γνώριζαν ότι οι Πέρσες είχαν πάγια τακτική πριν την τελική σύγκρουση και όταν ο αντίπαλος πλησίαζε προς την μεριά τους να ρίχνουν μια ομοβροντία 2-3 επαναλήψεων βελών από τους τοξότες τους. Έτσι οι Έλληνες με αυτές τις βραδινές κινήσεις προσέγγισης προσπαθούσαν να μειώσουν την απόσταση από τους Πέρσες άρα και τις απώλειές τους. Το ερώτημα που γεννάται είναι πως οι Έλληνες κατάφεραν να προσεγγίσουν τους Πέρσες στο πεδίο της Μάχης χωρίς να έχουν σοβαρές απόλυες από τις ομοβροντίες βελών καθώς σε όλη την διάρκεια της μάχης σκοτώθηκαν μόνο 192 Έλληνες; Είναι ότι οι Πέρσες δεν ήξεραν σημάδι ; δεν μπορούσαν να τους πετύχουν για άλλους λόγους ή ότι δεν πρόλαβαν να το κάνουν;

[img]http://2.bp.blogspot.com/-i5Y_j5KjW-Q/UeFA8dACtGI/AAAAAAABLdI/sAuZQ5ljiEY/s400/2013_06_25_beachswimming1.jpg[/img]

Ανεξήγητο Πέμπτον

Η Μάχη του Μαραθώνα άρχισε στις 5.30 περίπου το πρωί και οι Πέρσες στρατηγοί διέταξαν οπισθοχώρηση στις 8 το πρωί δηλ μόλις 2,5 ώρες μετά την έναρξη της μάχης .Το παράξενο είναι πως όλα όσα γίνανε , γίνανε μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα.6.400 Πέρσες αποδεκατίστηκαν από ένα Ελληνικό στρατό που αριθμούσε το 1/10 της δικιάς τους δύναμης με φοβερή ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. Πως είναι άραγε δυνατόν να συνέβη κάτι τέτοιο σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα;

Ανεξήγητα φαινόμενα στη Μάχη του Μαραθώνα πολλά αλλά όλα αυτά τα παραπάνω ερωτήματα νομίζω και έχω την εντύπωση ότι δεν θα απαντηθούν ποτέ με 100% σιγουριά.


Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr